„Dół powinien być najmniej sążeń głęboki; jeżeli można trupa niegaszonym wapnem posypać” nakazywał Dziennik Urzędowy Królewskiej Rejencji. To wytyczne w sprawie chowania zmarłych na cholerę, która falami pustoszyła Europę w XIX wieku. Cmentarze dla zmarłych podczas epidemii zakładano z dala od zabudowań wsi. Dwa z takich cholerycznych cmentarzy znajdują się w naszym lesie.